Zestaw piktogramów używanych przed wiekami czyli Symbole Słowiańskie.
Jak najłatwiej rozpoznawać postaci z wierzeń, mając do dyspozycji dość toporny warsztat sztuki graficznej. Otóż każde z bóstw otrzymało swój unikalny symbol jak numer PESEL lub NIP w Urzędzie Skarbowym.
Inne symbole w swej wymowie były uniwersalne. Opisywały pojęcia szersze. Można w nich rozróżnić wiele zjawisk. Z pewnością były zlepkiem idei składających się na historię ewolucji wierzeń i postaci mitycznych.
Symbole słowiańskie podlegały tym samym prawom ewolucji symboliki. Jednak dziś badaczy czeka tytaniczna praca, by dojść sedna znaczenia poszczególnych symboli. Opierać się muszą na przekazie często zafałszowanym. Nierzetelnymi są wszystkie podania i interpretacje wierzeń przekazane przez historyków na usługach kościoła. Zmyślone często wzorce i dorobione znaczenia, raz nadinterpretowane, innym razem spłycone do rozmiarów podwórkowej kałuży.
Jaka była prawda dowiemy się, dopiero kiedy zostanie wynaleziona machina do podróży w czasie. Natenczas pozostaje nam jednak cały stos domysłów i czytanie między wierszami w starych kronikach.
Poza kronikami etnografia podaje wyciągnięta rękę i powinniśmy z jej pomocy skorzystać. Już niedługo może się okazać, że nie będzie się na czym oprzeć. Z autopsji nie będzie można nic wywnioskować, bo resztki obrzędów znikną.
Stare symbole słowiańskie odeszły w zapomnienie i ostatnio zawiązane ruchy odświeżające starą wiarę starają się odnaleźć, choć ziarno prawdy w rozważaniach na tematy zasadnicze.
Najbardziej rozpowszechnionym symbolem był kołowrót. Jak koło życia. Jak słońce toczące się po nieboskłonie. Inna jego nazwa zaczerpnięta została z sanskrytu. Swastyka znaczy źródło i początek. Tak więc kołowrót jest początkiem wszystkiego.
Inne znaki dotyczyły poszczególnych bóstw lub spraw postrzegania przez ludzi siebie samych. Taka była lunula. Opisywała sedno kobiecości. Żeński pierwiastek połowy ludzkości dający potomstwo i możliwość kontynuacji gatunku.
Kolejny znak dotyczył sfery wierzeń związanych z zaświatami i był przynależny bogu podziemnego królestwa zmarłych.
Nadejście chrześcijaństwa położyło kres ewolucji symboliki słowiańskiej. Dopiero współcześnie wezbrała fala nowego zainteresowania tym, co było i przeszło do historii.
Pradawne symbole i symbolika towarzyszą naszej cywilizacji jak brat bliźniak tak jak kołowrót towarzyszy Słowianom. Tak rodziły się pierwsze sposoby na przekazywanie treści. Na początku były proste, a zarazem rozmyte. Kilka kresek narysowanych na piasku patykiem mogło z czasem przenieść się na kawałek drewna zdobiony rowkami naciętymi już nie przypadkowo. Symbole rafinowały się w tyglu…
Wieloznaczność symboliki. Mglistość symboliki sprawia, że po wiekach trzeba się nieźle nabiedzić, żeby dotrzeć do sedna sprawy i rozwikłać zawiłe ścieżki ludzkich zamysłów. Wyłuskać to jedno jedyne ziarno prawdy jak zarodek krystalizacji w perłopławie. Zarodek czekający na zaistnienie odpowiednich warunków by mógł wzrosnąć i stać się prawdą namacalną lub choćby objawioną. Choć strażnicy wiary pilnują, by…
Pan wielki. Perun Gromowładca. Każde przedsięwzięcie musi mieć szefa. I jak na górze, tak na dole. Ludzie, chcąc zapewnić sobie boską opiekę, przypisują własne stworzenie sile wyższej. Każda religia ma takie same podstawy emocjonalne. Hierarcha boskich panteonów od najdawniejszych czasów była osnuta na starych plemiennych układach zależności jej członków względem siebie. Zawsze był w stadzie przywódca,…
Kwintesencja kobiecości. Kim lub czym jest Lunula? Wertując różne źródła, można znaleźć mnóstwo opisów, jak wygląda, z czego można ją zrobić, jak nosić. Owszem to bardzo ważne. Istotne, kiedy nie wiemy nic o temacie. Symbolika Lunuli jest interpretowana nawet przez fachowców na różne sposoby. Tak więc odbiór i rozumienie zagadnienia jest różny. Ciągle słychać spory choćby…
Weles występuje obok swego ojca i brata w micie o stworzeniu świata. Jak wszystkie mity o początkach wywodzi się z przegłębokiej zamierzchłości. I często wyglądem swym przypomina kolaż współczesnego artysty poskładany z ciut niepasujących do siebie kawałków. Poszczególne elementy są świetne. Postaci skończone. Tylko przejścia trochę nielogiczne i odrobinę infantylne. Jednak stanowią przykłady pięknej sztuki…
Historia o ciałach niebieskich. Wiele jest podobieństw w mitach narodów Europy i świata. Auseklis wpisuje się znakomicie w szereg wierzeń powiązanych ze sobą źródłami. Jest związany z mitami kosmogonicznymi, tłumaczącymi początki wszystkiego. Jak wnikliwej analizy wymagało wysnucie tak trafnych wniosków. Bez nowoczesnych metod badawczych, bez wyrafinowanego sprzętu. À propos − jak bardzo ludzkość się nie zmieniła…
Znano go w szczególności nad Bałtykiem. Jumis pochodzi z wierzeń ludu zamieszkującego ziemie leżące nad południowo-wschodnim Bałtykiem należącym do współczesnej Łotwy. Jest bóstwem ludu rolniczego. A zarazem odpowiadał za podtrzymanie płodności, co nie jest czymś nadzwyczajnym. Obie funkcje uzupełniają się świetnie i wiele bóstw w różnych panteonach na całym świecie łączyły te dwie profesje. Przedstawiany był…
Litewskie poszukiwania. Romuva to słowo pochodzące z dawnych ziem Prusów, zamieszkujących dzisiejsze ziemie Litewskie. Dla współczesnych mieszkańców jest echem starych wierzeń odkrytych ponownie. Korzeniami sięga niezwykle głęboko w historię tych ziem. W czasy, kiedy na skutek naturalnych zmian w wierzeniach, celebrowanie obrządków mieli w opiece szamani i żercy. Nie od dziś niestety używa się do określenia…
Trzy filary równowagi. Triskelion w swej budowie zawiera niewątpliwie pierwiastek równowagi. Gdyby nasze ciała miały trzeci punkt podparcia, zużywalibyśmy o wiele mniej energii. Słowo pochodzi ze starożytnej greki i oznacza ni mniej, ni więcej tylko właśnie trzy nogi. Oprócz zastosowań praktycznych stanowi bardzo wdzięczny motyw zdobniczy. Trójdzielna symetria obserwowana była w przyrodzie. Niektóre rośliny tworzą…
We have detected that you are using extensions to block ads. Please support us by disabling these ads blocker.
