Lunula

Lunula

lunulaKwintesencja kobiecości. Kim lub czym jest Lunula? Wertując różne źródła, można znaleźć mnóstwo opisów, jak wygląda, z czego można ją zrobić, jak nosić. Owszem to bardzo ważne. Istotne, kiedy nie wiemy nic o temacie.

Symbolika Lunuli jest interpretowana nawet przez fachowców na różne sposoby. Tak więc odbiór i rozumienie zagadnienia jest różny. Ciągle słychać spory choćby na temat, jak była noszona. Skoro była amuletem, czy chowano ja w zakamarkach przyodziewy, czy też noszono w blasku dnia na samym wierzch, chełpiąc się jej widokiem. Czy wisiała godnie na szyi pomiędzy kobiecymi piersiami, czy też jak współczesne różańce miała częsty kontakt z dłońmi, które ja rozgrzewały?

Kto ją nosił? Pytanie równie ważne dla kontekstu sprawy, jak pozostałe i wcześniejsze. Nosiły je kobiety dojrzałe czy podlotki wchodzące w dorosłość. Panny na wydaniu szukające dla siebie drugiej połowy na resztę życia. To, że nosiły ją kobiety to pewne. Znajdowana jest w pochówkach na przestrzeni wielu wieków słowiańskiej historii sprzed zalewu chrześcijańskiego. Najstarsze, znalezione na terenach należących do wpływów słowiańskich, mają kilkanaście wieków. Jest to symbol stary jak obserwacje ciał niebieskich, z których księżyc jest dla nas ziemian największym obiektem. Tak wielki idol nie mógł nie pozostawić wpływu na wierzeniach. Tym bardziej że jego rytm pojawiania się na nieboskłonie jest jednaki z cyklem płodności wszystkich kobiet.

Noc była czasem magicznym. Choć większość wierzeń i zwyczajów wiąże tę część dnia z mrocznymi siłami, których się lękano, znalazło się miejsce dla wielu przejawów dobrej magii. Magii wspierającej ludzi, ba nawet życiodajnej.

Wraz z Lunulą czczono nocne stworzenia uosabiające bogów, boginie i demony nocy. Sowa była atrybutem nocy czczonym właśnie przez niewiasty. Uważane były sowy za symbole mądrości. Tu nasuwa się odniesienie do greckiego parnasu i Ateny, której symbolem była sowa. Były rejony, w których dotychczasowi bogowie przyjmowali rolę bogiń. Tak silny wpływ miały kobiety na lokalne wierzenia.

Lunula należała do nurtu teologii związanej z płodnością i rozrodem. Stała w jednym szeregu z boginiami dającymi potomstwo. Dzięki potomstwu kobiety są w pełni kobietami. Jeśli dla kogoś dzieci nie są w życiu najważniejsze to wszystko, co posiada, na nic mu się nie zda. Na nic pieniądze. Jest gdzieś kres wszystkiego, a potomstwo jest żywym dowodem naszego bytu. I choćby wszyscy o nas zapomnieli, to dzieci i ich dzieci będą świadczyć o naszym pobycie na ziemi. Są jak list rzucony do oceanu. Możemy na niego wpływać, póki trzymamy go w ręce. Możemy wtedy zmienić jego treść lub nie wysłać go wcale. Kiedy wpadnie w fale oceanu płynie tam, gdzie zechce lub gdzie go fale zaniosą.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Ads Blocker Detected!!!

We have detected that you are using extensions to block ads. Please support us by disabling these ads blocker.

Powered By
100% Free SEO Tools - Tool Kits PRO